ΕΣΠΑ 2014-2020 espa_banner

Άρθρα

3216/2004 ΕΦ ΑΘ – Εργατικές διαφορές. Σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου. Σερβιτόρος. Ακυρότητα της άτυπης καταγγελίας της σύμβασης εργασίας. Αντισυμβατική, καταχρηστική και παράνομη συμπεριφορά των εργοδοτών. Κλείσιμο και σφράγιση καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος λόγω ελλείψεως αδείας λειτουργίας δεν θεωρείται ότι οφείλεται σε ανωτέρα βία. Υπερημερία εργοδότη λόγω αδικαιολόγητης άρνησης να αποδεχθεί την εργασία του μισθωτού και μετά την αποσφράγιση του εστιατορίου. Δεν αποτελεί προσβολή της προσωπικότητας του ενάγοντος αυτή η άρνηση αποδοχής των υπηρεσιών. Μισθοί υπερημερίας. Εννοια εργοδότη. Δεν απαιτείται να είναι και ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης. Υποχρέωση του εργοδότη και του ιδιοκτήτη της επιχείρησης εις ολόκληρον για την καταβολή των επιδικασθέντων ποσών.

1970/2008 ΑΠ (ΠΟΙΝ) – Ανθρωποκτονία εξ αμελείας. Ποινική ευθύνη κατηγορούμενου ιατρού. Πρόκληση μόλυνσης κατά την επέμβαση που επέφερε το θάνατο καρδιοπαθούς ασθενούς, οφειλόμενη στην αμέλεια και του κατηγορουμένου, ο οποίος, όφειλε και μπορούσε να επιβλέψει και να ελέγξει, λόγω των εξειδικευμένων ικανοτήτων και γνώσεών του, αν λήφθηκαν κατά το χειρουργείο τα κατάλληλα αντισηπτικά μέτρα.

3418/2009 ΕΦ ΑΘ – Ασφάλεια ζωής. Υποχρέωση του ασφαλισμένου να καταβάλει νομοτύπως τα ασφάλιστρα. Σε αντίθετη περίπτωση επέρχεται ακύρωση της ασφαλιστικής σύμβασης. Διαδικασία με την οποία ειδοποιείται ο υφιστάμενος περί της ακυρότητας της σύμβασης.

2/2009 ΑΠ – Δικονομία πολιτική. Αναιρετικοί λόγοι. Παραβίαση των ερμηνευτικών των δικαιοπραξιών κανόνων. Ευθεία και εκ πλαγίου παράβαση αυτών. Προϋποθέσεις παραδεκτού αυτών. Αδικοπραξία. Προϋποθέσεις αποζημίωσης. Ιατρικό σφάλμα οφειλόμενο σε αμέλεια. Θάνατος του ασθενούς. Αξίωση αποζημίωσης λόγω ψυχικής οδύνης. Διεξαγωγή πραγματογνωμοσύνης. Ανήκει στην κυριαρχική εξουσία του δικαστηρίου αν θα διενεργηθεί αυτή ή όχι. Εννοια “πραγμάτων” κατ΄ αρ. 559 περ. 8 ΚΠολΔ. Αοριστία της αγωγής. Λόγοι που ελέγχουν την κρίση περί αορίστου ή μη της αγωγής. Παραμόρφωση περιεχομένου εγγράφου. Προϋποθέσεις παραδεκτού αυτού. Πρόστηση στην αδικοπρακτική ευθύνη. Ο προσδιορισμός του ύψους της αποζημίωσης είναι αναιρετικά ανέλεγκτος.

3263/2010 ΜΠΡ ΑΘ – Κοινωνία δικαιώματος. Διαπλαστικός χαρακτήρας της απόφασης περί δικαστικής διανομής, με την οποία καταλύεται η κοινωνία δικαιώματος. Αποζημίωση για αποκλειστική χρήση κοινού ακινήτου. Περιουσιακές σχέσεις συζύγων. Απόφαση που αναγνώρισε τη συμβολή του εναγομένου στην ανέγερση οικοδομής με αυθαίρετα κτίσματα κατά τη διάρκεια του γάμου τους. Αμετάκλητη απόφαση περί δικαστικής διανομής του ακινήτου. Μετά την τελεσιδικία της απόφασης περί δικαστικής διανομής, δεν υφίσταται πλέον δικαίωμα συγκυριότητας. Αποκλειστική χρήση του κοινού ακινήτου από τον εναγόμενο κατά το χρονικό διάστημα της συγκυριότητάς τους. Αποζημίωση χρήσης, ανάλογη με τη μισθωτική αξία του ποσοστού της ενάγουσας επί του κοινού ακινήτου μέχρι την τελεσιδικία της απόφασης διανομής.

4447/2010 ΠΠΡ ΑΘ ( 642010) – Κληρονομικό καταπίστευμα. Τηρητέος τύπος. Λειτουργία αυτού. Προϋποθέσεις για τη σύστασή του. Ο καταπιστευματοδόχος από τότε που η κληρονομία επάγεται στον κληρονόμο αποκτά ως δικαιούχος υπό αναβλητική αίρεση, δικαίωμα προσδοκίας για το ότι θα περιέλθει σ’αυτόν η κληρονομία, το οποίο δύναται να αποτελέσει αντικείμενο αναγνωριστικής αγωγής, επί αμφισβήτησης από τον βεβαρημένο της ύπαρξης αυτού. Απαγόρευση του βεβαρυμένου κληρονόμου μέχρι την επαγωγή της κληρονομίας στον καταπιστευματοδόχο να προβεί στη διάθεση των κληρονομιαίων.

Πολιτική δικονομία. Λόγος αναίρεσης εκ του άρθ. 9 αρ. 559 ΚΠολΔ. Ίδρυση του λόγου αυτού, εφόσον το Εφετείο διέγνωσε μεν ελλιπή καταβολή της αποζημιώσεως απολύσεως του ενάγοντα, πλην όμως, χωρίς να δεχθεί ότι η καταγγελία της εργασιακής συμβάσεως του ήταν έγκυρη, παρέλειψε να αποφανθεί επί του αιτήματος για αναγνώριση της ακυρότητας αυτής, αφήνοντας έτσι αδίκαστο το αντίστοιχο αγωγικό αίτημα, το οποίο αποτελούσε πρόκριμα για το αίτημα επιδίκασης μισθών υπερημερίας, που είχαν επιδικαστεί στον ενάγοντα με την πρωτόδικη απόφαση. Περαιτέρω, η συμπλήρωση της αποζημιώσεως προϋπέθετε έγκυρη καταγγελία ή, πάντως, αποδοχή του αποτελέσματος αυτής εκ μέρους του εργαζομένου. Χωρίς ανάλογη παραδοχή, το επικουρικό αίτημα της αγωγής, για καταβολή της διαφοράς μεταξύ της πράγματι οφειλόμενης και της καταβληθείσας αποζημιώσεως, δεν μπορούσε να ενεργοποιηθεί και θεωρείτο ως μη υποβληθέν. (Αναιρεί την υπ’ αριθμ. 2078/2007 απόφαση ΕφΑθηνών).