712/2008 ΑΠ – Λήψη υπόψη μη πληρούντων των όρων του νόμου αποδεικτικών μέσων κατά την διαδικασία των εργατικών διαφορών. Εμπίπτει στην ως άνω έννοια και ο εξαιρετέος μάρτυρας, του οποίου η κατάθεση λαμβάνεται υπόψη. Δεν είναι απαραίτητη η αναφορά του βιβλιαρίου υγείας και το ακριβές ποσό του ημερομισθίου που λαμβάνει ο εργαζόμενος επί αγωγής με αιτήματα δυνάμει σύμβασης εξαρτημένης εργασίας

712/2008 ΑΠ ( 457802)

 

(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)

Λήψη υπόψη μη πληρούντων των όρων του νόμου αποδεικτικών μέσων κατά την διαδικασία των εργατικών διαφορών. Εμπίπτει στην ως άνω έννοια και ο εξαιρετέος μάρτυρας, του οποίου η κατάθεση λαμβάνεται υπόψη. Δεν είναι απαραίτητη η αναφορά του βιβλιαρίου υγείας και το ακριβές ποσό του ημερομισθίου που λαμβάνει ο εργαζόμενος επί αγωγής με αιτήματα δυνάμει σύμβασης εξαρτημένης εργασίας.

(Απόρριψη της 549/2006 ΕΦ ΑΘ).

 

 

Αριθμός 712/2008

 

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

 

Β2` Πολιτικό Τμήμα

 

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Σπυρίδωνα Κολυβά, Αντιπρόεδρο, Ηλία Γιαννακάκη, Χρήστο Αλεξόπουλο, Σπυρίδωνα Ζιάκα, Ζήση Βασιλόπουλο, Αρεοπαγίτες.

 

ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 12 Φεβρουαρίου 2008, με την παρουσία και του Γραμματέα Αντωνίου Στυλιανουδάκη, για να δικάσει μεταξύ:

 

Της αναιρεσείουσας: Ετερ. Εταιρείας με την επωνυμία “…. ΕΕ”, που εδρεύει στην ….. και εκπροσωπείται νόμιμα. Παραστάθηκε ο νόμιμος εκπρόσωπος αυτής ….. και διόρισε στο ακροατήριο πληρεξούσιο δικηγόρο του τον Θεόφιλο Ρουμελιώτη, ο οποίος δεν κατέθεσε προτάσεις.

 

Του αναιρεσίβλητου: ……, (…..), ο οποίος παραστάθηκε με την πληρεξούσια δικηγόρο του Μαρία Δεληγιάννη.

 

Η ένδικη διαφορά άρχισε με τις από 29/10/2003 και 13/1/2004 αγωγές του ήδη αναιρεσίβλητου, που κατατέθηκαν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών και συνεκδικάστηκαν.

 

Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 181/2005 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και 549/2006 οριστική του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί η αναιρεσείουσα με την από 2/4/2006 αίτησή της.

 

Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω και ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Σπυρίδων Ζιάκας, ανέγνωσε την από 6/3/2007 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεως. Ο πληρεξούσιος της αναιρεσείουσας ζήτησε την παραδοχή της αίτησης, η πληρεξούσια του αναιρεσίβλητου την απόρριψή της και καθένας την καταδίκη του αντίδικου μέρους στη δικαστική δαπάνη.

 

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 671 παρ. 1 εδ.α` Κ.Πολ.Δ κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη και αποδεικτικά μέσα που δεν πληρούν τους όρους του νόμου. Τέτοιο αποδεικτικό μέσο είναι και οι εξαιρετέοι μάρτυρες, λόγω της ιδιότητας τους ή ως έχοντες συμφέρον από τη δίκη.

Επομένως, δεν ιδρύεται ο από το άρθρο 559 αριθ. 11 Κ.Πολ.Δ λόγος αναιρέσεως αν το δικαστήριο της ουσίας, δικάζοντας κατά την παραπάνω διαδικασία, λάβει υπόψη του τέτοιες μαρτυρικές καταθέσεις. Ετσι, ο πρώτος λόγος αναιρέσεως με τον οποίο προβάλλεται η αιτίαση ότι το Εφετείο, που δίκασε την προκειμένη υπόθεση κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών, έλαβε παρά το νόμο υπόψη του την ένορκη κατάθεση της…… και την ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα ….., οι οποίοι ήταν εξαιρετέοι ως προσδοκούντες άμεσο συμφέρον από την έκβαση της δίκης, είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος. Ο ίδιος λόγος, κατά το μέρος που με αυτόν αποδίδεται στο Εφετείο η από τον αριθμό 8 του άρθρου 559 Κ.Πολ.Δ πλημμέλεια και συγκεκριμένα ότι δεν έλαβε υπόψη του τον ενώπιον του προταθέντα ισχυρισμό για το εξαιρετέο των παραπάνω μαρτύρων, είναι επίσης απορριπτέος ως απαράδεκτος, διότι ο εν λόγω ισχυρισμός, όντας απαράδεκτος στην προκειμένη διαδικασία, δεν αποτελεί “πράγμα” κατά την έννοια της πιο πάνω διατάξεως, αφού δεν ασκεί ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης (Ολ.ΑΠ 14/2004).

 

Ν.Σ.

 

 

 

 

 

 

Previous

711/2008 ΑΠ – Οι συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας, οι οποίες συνάπτονται με αλλοδαπούς, οι οποίοι εμπίπτουν στην ρύθμιση του νόμου 2910/2001, μπορεί να είναι είτε αορίστου, είτε ορισμένου χρόνου και ο χαρακτηρισμός αυτών ή καθορίζεται ρητώς από τους συμβαλλόμενους ή συνάγεται από το είδος της εργασίας και τον σκοπό της συμβάσεως. Αντίθετη άποψη, ότι δηλαδή η σύμβαση εργασίας του αλλοδαπού είναι υποχρεωτικά ως εκ του νόμου ορισμένης διάρκειας, δηλαδή όσο διαρκεί η άδεια εργασίας, δε ευρίσκει έρεισμα στις διατάξεις του ως άνω νόμου, αφού η χορηγούμενη άδεια εργασίας και παραμονής έχει αποσυνδεθεί από την σύμβαση εξαρτημένης εργασίας με συγκεκριμένο εργοδότη, και τούτο, διότι ο αλλοδαπός κατά το χρόνο ισχύος της άδειας εργασίας του μπορεί να απασχοληθεί σε άλλον εργοδότη, αφού λυθεί η σύμβαση εργασίας με τον προηγούμενο. Αλλωστε, κατά τη διάταξη του άρθρου 24 παρ. 1 του αυτού ως άνω νόμου σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου προβλέπεται μόνο εφ` όσον πρόκειται για εποχιακή εργασία αλλοδαπού, ο οποίος δεν διατηρεί μόνιμη κατοικία στην Ελλάδα.