Επι Άκυρης Καταγγελίας Σύμβασης Εργασίας, Η αξίωση του Εργαζομένου εναντίον του Εργοδότη να ανέχεται την προσφορά Υπηρεσιών είναι Δεκτική Προσωρινής Προστασίας κατά του 731 Κ.Πολ.Δικ./ Διάκριση Δικαστικού – Εξωδικαστικού Συμβιβασμού

Μον.Πρωτ.ΣΑΜΟΥ 83/2018


ΕΠΙ ΑΚΥΡΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, Η ΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΝΑ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ 731 Κ.Πολ.Δ. (8 παρ. 3 του Ν, 2112/192)  –  Κατά την άποψη που επικρατεί στη νομολογία, η υποχρέωση του εργοδότη να αποδέχεται προσωρινά την εργασία του ακύρως απολυθέντος δεν συνιστά ικανοποίηση του δικαιώματος του εργαζομένου για την κύρια υπόθεση, αφού με το ασφαλιστικό αυτό μέτρο αναστέλλεται, προσωρινά η εκτέλεση της απόφασης του εργοδότη εωσοτου εκδοθεί προσωρινώς εκτελεστή ή τελεσίδικη δικαστική απόφαση επί της αγωγής του εργαζομένου για την κύρια υπόθεση.

ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ – ΕΞΩΔΙΚΟΥ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ – Από τις διάταξη το άρθρο 293 του ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 158, 288, 361 και 871 του ΑΚ, συνάγεται ότι ο συμβιβασμός που έγινε κατά τη διάρκεια της δίκης χωρίς τις διατυπώσεις του άρθρου 293 ΚΠολΔ είναι εξώδικος συμβιβασμός και δεν καταργεί τη δίκη, θεμελιώνει όμως ανατρεπτική ένσταση κατά της βασιμότητας της αγωγής (ή αίτησης), μετά από την πρόταση και απόδειξη της οποίας το Δικαστήριο οφείλει να ρυθμίσει το διατακτικό της απόφασης σύμφωνα με το περιεχόμενο του συμβιβασμού.

Στην προκειμένη περίπτωση, οι διάδικοι δήλωσαν προφορικά στο ακροατήριο πως έχουν συμβιβασθεί, και, προς επίρρωση τούτου, ο πληρεξούσιος δικηγόρος του καθ’ ού, με το από 8-5-2018 έγγραφο σημείωμά του, που κατέθεσε εμπροθέσμως στη Γραμματεία του Δικαστηρίου, εξέφρασε γραπτώς ότι συνομολογεί τα πραγματικά περιστατικά της αίτησης, ήτοι ότι η αιτούσα καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες του καθού, και ότι συναινεί στα αιτήματα της. Η δήλωση αυτή εκτιμάται ως δήλωση εξώδικου συμβιβασμού, δεδομένου ότι την αποδέχθηκε και η αιτούσα, και ως εκ τούτου, αφού ορισθεί στην αιτούσα προθεσμία εξήντα (60) ημερών για την άσκηση κύριας αγωγής (άρθρο 693 παρ. I ΚΠολΔ), το Δικαστήριο πρέπει να εκδώσει απόφαση σύμφωνη με το περιεχόμενο του συμβιβασμού, και η κρίνομενη αίτηση να γίνει δεκτή ως βάσιμη στην ουσία της.

 

Πηγή: Τετράβιβλος

Next

Πολιτική δικονομία. Λόγος αναίρεσης εκ του άρθ. 9 αρ. 559 ΚΠολΔ. Ίδρυση του λόγου αυτού, εφόσον το Εφετείο διέγνωσε μεν ελλιπή καταβολή της αποζημιώσεως απολύσεως του ενάγοντα, πλην όμως, χωρίς να δεχθεί ότι η καταγγελία της εργασιακής συμβάσεως του ήταν έγκυρη, παρέλειψε να αποφανθεί επί του αιτήματος για αναγνώριση της ακυρότητας αυτής, αφήνοντας έτσι αδίκαστο το αντίστοιχο αγωγικό αίτημα, το οποίο αποτελούσε πρόκριμα για το αίτημα επιδίκασης μισθών υπερημερίας, που είχαν επιδικαστεί στον ενάγοντα με την πρωτόδικη απόφαση. Περαιτέρω, η συμπλήρωση της αποζημιώσεως προϋπέθετε έγκυρη καταγγελία ή, πάντως, αποδοχή του αποτελέσματος αυτής εκ μέρους του εργαζομένου. Χωρίς ανάλογη παραδοχή, το επικουρικό αίτημα της αγωγής, για καταβολή της διαφοράς μεταξύ της πράγματι οφειλόμενης και της καταβληθείσας αποζημιώσεως, δεν μπορούσε να ενεργοποιηθεί και θεωρείτο ως μη υποβληθέν. (Αναιρεί την υπ’ αριθμ. 2078/2007 απόφαση ΕφΑθηνών).